Afbeelding @grok

Is de PvdA werkelijk bereid zijn ziel te verkopen voor de macht? Op het partijcongres van zaterdag 21 juni – ’s morgens PvdA en GroenLinks apart, ’s middags gezamenlijk – bleek de samenbindende factor van de twee partijen afkeer van Israël te zijn. Frans Timmermans eindigde het congres met wijzen naar de ‘extremen’ van de PVV, maar negeerde het extremisme in eigen kring.

Het is ruim dertig jaar geleden dat ik voor het laatst PvdA heb gestemd, en toch voelde ik een vlaag van weemoed toen ik de livestream van het partijcongres van zaterdag 21 juni volgde. Na de schandalige motie van Kati Piri – geen bijdrage meer leveren aan bescherming van Israëlische burgers tegen raketaanvallen – waren toch nog PvdA-prominenten in opstand gekomen. Maar dat laatste restje verzet werd zaterdag weggespoeld.

Welkomstwoord Timmermans

Toen de livestream eindelijk aan ging, viel ik in het welkomstwoord van partijleider Frans Timmermans, dat alleen maar over Israël ging. In die toespraak een laf enerzijds anderzijds, gevolgd door de kromme conclusie dat ‘we’ dan het gesprek aangaan en er ‘samen’ uitkomen. Deze gladde woorden konden de fundamentele tegenstelling niet verhullen.

De ene sluitende redenering – volgens Timmermans – was dat het niet meer leveren van defensieve wapens Israël aan de onderhandelingstafel zou dwingen. Dat betekent in feite: Israël dreigen met dood en verwoesting, om het land te dwingen tot onderhandelen met een regime dat al decennia dood en verwoesting zaait in Israël. Een regime dat slechts uitstel wil kopen totdat het in staat is om Israël volledig te vernietigen.

De andere redenering is – volgens Timmermans – dat de Iron Dome ervoor zorgt dat onschuldige burgers beschermd zijn tegen raketten. De PvdA-leider negeert dat dit juist is waar beide groepen het over eens zijn, en verhult door deze schijnbare tegenstelling wat de werkelijke splijtzwam is. De echte tegenstelling is namelijk dat Piri en Timmermans die bescherming weg willen nemen, terwijl PvdA’ers met een geweten dat niet willen.

Ordevoorstel

’s Morgens waren er twee aparte congressen voor PvdA en GroenLinks, ’s middags was er een gezamenlijk programma. De protestmotie stond voor ’s morgens bij de PvdA gepland, maar Israëlcritici staken daar – met steun van de partijleiding – een stokje voor. Ze wilden dat de motie tijdens het gezamenlijke congres in stemming zou worden gebracht.

Dit ordevoorstel haalde bijna twee derde van de stemmen. Eigenlijk was op dat moment de beslissing al gevallen. Binnen de PvdA is ondanks alles toch altijd nog enig begrip voor Israël geweest, binnen GroenLinks is dit vrijwel afwezig.

Dissidenten

Mensen met een geweten hadden het zwaar op het congres. Het waren niet de minsten die het verzoek hadden ingediend om deze misdadige koers te wijzigen, onder anderen drie oud-partijleiders: Job Cohen, Lodewijk Asscher en Ad Melkert. Aan geen van drieën heb ik warme herinneringen – en ik ben het niet met hen eens over het beleid van Netanyahu – maar ze kwamen tenminste op voor de bescherming van Israëlische burgers.

Wat schrijnend is: van de acht ondertekenaars zijn er zeker vijf Joods. En al gaan sommige Joodse PvdA’ers voluit mee in het anti-Israël sentiment, toch hebben de meeste Joden – zèlfs als ze PvdA-lid zijn – nog genoeg herinneringen aan de recente geschiedenis om te beseffen waar ontmenselijking toe kan leiden. Wat moet je als Jood dan nog in een partij die met walgelijk enthousiasme Israëlhaat omhelst?

Want enthousiasme was er. En walgelijk was het ook.

Gejuich

Het PvdA-programma werd afgerond met een gesprek onder leiding van Kati Piri. De vrouw die vier weken geleden nog tweette dat ‘de consequentie van het niet langer functioneren van de Iron Dome is dat tienduizenden Joden, Palestijnen, druzen en christenen in Israël zouden worden gedood.’ De vrouw die vervolgens een motie indiende om geen steun meer te verlenen aan het in stand houden van die Iron Dome.

Er is een felle discussie geweest over deze motie, de kranten stonden er vol van. De aanwezigen op het congres wisten waar deze motie over ging en waarom die zo omstreden is. Maar Israëli’s zijn blijkbaar voor hen geen mensen meer. Toen Kati Piri het podium opkwam, brak de zaal los in een luid gejuich. Piri werd als een heldin onthaald en kreeg een staande ovatie. Applaus voor het ondermijnen van de bescherming van Israëlische burgers.

Moties

Jesse Klaver trapte het gezamenlijke GroenLinks/PvdA-congres af met een toespraak. Daarna kwamen de moties. Het congres nam een motie aan (92,35% voor) om voortaan een antifascistische strategie te voeren. Met 93,59% instemming werd besloten dat de EU-Israël associatieovereenkomst opgeschort dient te worden. Daarna volgden drie moties die zo absurd anti-Israël waren, dat ik er maar even bewijsmateriaal bij gezocht hebt. Zie onderstaande tweet.

Met Noord-Koreaanse percentages werden deze wereldvreemde moties aangenomen. Ter info: Israël is een zeldzaam diverse samenleving waar absoluut geen ‘racistische en uitsluitende ideologie’ dominant is. Er is geen apartheid, er is geen genocide. De ‘experts’ die dit wel beweren, rekken definities ver op, negeren bewijsmateriaal dat hen niet aanstaat, en verdraaien zaken om bewijs te fabriceren. Ja, ook Amnesty deed dat.

En het dieptepunt van dit congres moest nog komen.

Rob Oudkerk

De moties over de Kamermotie van Kati Piri moesten in stemming worden gebracht, en insprekers pleitten voor of tegen die moties. PvdA-prominent Rob Oudkerk – van Joodse afkomst – las een bericht voor van Samuel de Leeuw, een holocaustoverlevende die al 65 jaar PvdA-lid is. Het was een schrijnend verhaal, maar na 30 seconden werd Rob kil onderbroken door PvdA-dagvoorzitter Kirsten van den Hul. Applaus uit de zaal. Tevreden glimlachje bij Van den Hul. “Volgende inspreker.”

Oudkerk protesteerde, en vond meer begrip bij GroenLinks dagvoorzitter Ineke van Gent. Zij besloot – blijkbaar op voorspraak van Jesse Klaver – dat Oudkerk 30 seconden extra kreeg. Luid boegeroep uit de zaal. Van Gent sprak de zaal streng toe en Rob Oudkerk worstelde zich door de rest van zijn verhaal heen. De pijn in zijn ogen sprak boekdelen.

Gerdi Verbeet

Ook oud-Kamervoorzitter Gerdi Verbeet werd uitgejoeld. Onderstaande foto geeft wel weer hoe de dissidenten als een belaagde minderheid in de vijandige zaal zaten. Vaak worden Joden de kanarie in de kolenmijn genoemd, en dit blijkt ook voor Israëli’s te gelden. Op dit walgelijke congres werd zichtbaar dat de ontmenselijking van Israëli’s direct gevolgd wordt door algeheel moreel verval.

Zoals u zult begrijpen werd de Kamermotie van Kati Piri door een ruime meerderheid van het congres bekrachtigd. De tegenmotie werd met 79,54% verworpen, een steunmotie – ‘eis een onmiddellijk en volledig wapenembargo tegen Israël’ – werd met 83,40% aangenomen.

Extremen

Na dit alles was de afsluitende speech van Frans Timmermans bizar. Hij haalde uit naar de PVV: “Het ergste van extremen aan de macht laten. Je weet dat ze niet zullen leveren.” Denkt de PvdA-leider hier nog mee weg te komen? Heel Nederland heeft kunnen zien welke partij is afgegleden naar een doodgriezelig extremisme. De oude PvdA is niet meer, en de fusiepartij roept bij Joodse Nederlanders jaren ’30 associaties op.

Ook de dissidente PvdA’ers waren duidelijk in hun reacties. “De PvdA is dood,” zei Rob Oudkerk. Oud-wethouder Reshma Roopram, die eerste indiener van de protestmotie was, heeft al besloten haar lidmaatschap op te zeggen. “De partij is gekaapt door radicaal links. Hun krachten zijn zó extreem dat ik concludeer: dit is niet langer een partij voor gewone mensen.”

Overal klinken stemmen van PvdA’ers die hun lidmaatschap opzeggen. Hoe ver de partij ook al afgedwaald was van de oude idealen, het blijft tragisch dat de vroegere brede volkspartij verworden is tot een links-extremistische anti-Israël partij. Is dit de prijs die de PvdA betaalt voor de fusie met GroenLinks? Meegaan in Israëlhaat en extremisme om maar te kunnen fuseren? Wie zo graag aan de macht wil blijven dat de eigen principes overboord gaan, staat uiteindelijk met lege handen.

En je zult maar linkse kiezer zijn in dit land. De enige andere keuzes zijn de nog extremere Israëlhaters van de SP en van de Partij voor de Dieren, die overigens allebei ook voor de motie Piri stemden.

Niet alleen de PvdA is dood: links in Nederland is dood.

 

U kunt Maaike van Charante steunen via repelsteeltje.backme.org

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen en podcasts? Volg Maaike op Twitter.