Titelfoto: Straatbeeld Ramat Gan (Israël) door Chenspec, CC BY-SA 4.0.

Deze week nodigde Bar Laat Ramsey Nasr en Raoul Heertje uit om te praten over Israël en de Palestijnen. Het werd een zeer eenzijdig gesprek dat bol stond van leugens en halve waarheden, maar vreemd genoeg had Sophie Hilbrand niet de neiging om in te grijpen. Nu weten we sinds de komst van Ongehoord Nederland allemaal wat de journalistieke normen zijn. Tijd om Bar Laat eens langs die meetlat te leggen.

Een week na de taferelen op de Dam – waar een herdenking van 7 oktober verstoord werd door agressieve Palestina activisten – ging de praattafel bij Bar Laat alweer vol op het anti-Israëlorgel. Te gast waren Ramsey Nasr, zoon van een Palestijnse vader en een Nederlandse moeder, en Raoul Heertje, zoon van twee Joodse ouders. Diversiteit van afkomst, niet van meningen.

Doorvragen

Op Twitter zag ik een fragment voorbij komen – wat achteraf niet eens het ergste stukje bleek te zijn – en ik dacht terug aan alle strenge brieven die omroep ON de afgelopen jaren van de Ombudsman kreeg. Had Sophie Hilbrand niet een beetje dóór moet vragen? Had zij niet een beetje tegen moeten spreken? Of hoeft dat niet als je de ‘juiste’ mening hebt…?

Want echt waar, er was reden genoeg om deze twee heren een beetje tegen te spreken. Al begon Sophie nog met de bewering dat Nasr vorig jaar had opgeroepen tot aandacht voor zowel Israëlische als Palestijnse slachtoffers – wat niet bleek uit het filmpje – daarna was het wel duidelijk dat alleen Palestijnse slachtoffers in dit programma aandacht verdienen.

Het halve uur dat het gesprek over Het Conflict ging, is samen te vatten in een kort zinnetje. Alles is de schuld van Israël. Nu is dat een erg populaire mening anno 2024, maar het is toch de moeite waard om de feiten er even bij te pakken. Want – zoals Sophie zei – “Er is niet een breed gedragen kennis.” Of om met Heertje te spreken: “Je moet gewoon je huiswerk doen!”

Emo-show

Hieronder het eerste fragment dat Bar Laat op Twitter zette. Ramsey Nasr ging vol op het emo-orgel. Hij heeft een dochtertje gekregen en schrijft nu een boek voor haar, omdat hij gelooft dat iedereen vroeg of laat van zijn kinderen de vraag zal krijgen hoe dit toch heeft kunnen gebeuren en waarom niemand iets deed.

Het gruwelijke leed in Gaza was voor Nasr blijkbaar niet gruwelijk genoeg. Hij blies het buiten proportie op. Volgens Ramsey Nasr is er geen plek ter wereld – in de geschiedenis zelfs – waar kinderen zo vaak geamputeerd zijn als nu in Gaza. Vermoedelijk interesseert Nasr zich niet voor leed als het niet Palestijns is, maar misschien zou hij zich eens moeten verdiepen in de geschiedenis van Sierra Leone of Congo.

Vervolgens begon hij over een ‘onafhankelijk VN-rapport’ waarin gesproken zou zijn over uitroeiing en de vernietiging van Palestijnse kinderen. Na enig zoeken vond ik dat rapport, en wie schetste mijn verbazing toen ik de opdrachtgever zag: de United Nations Human Rights Council (UNHRC). Dat verklaarde wel meteen waarom ik zo moest zoeken.

Voor wie het niet weet: de UNHRC is zo schandalig anti-Israël dat vrijwel niemand deze club nog serieus neemt. Direct na de oprichting werd een vast agendapunt ingesteld: elke vergadering moesten vermeende mensenrechtenschendingen van Israël besproken worden. Voor verdere details over deze obsessie met Israël verwijs ik u naar UN-Watch. Tot zover het ‘onafhankelijke’ rapport van Nasr.

Stoppen!

Na Nasr kwam Raoul Heertje aan het woord, en ook daarvan zette Bar Laat een deel op Twitter.

Heertje hield een emotioneel betoog dat dit ‘gewoon moet stoppen’. Nu zal iedereen een eind aan de ellende willen, maar de karikaturen die Heertje daarbij schetste, zullen niet erg helpen. Zo is volgens hem de regering van Israël diep religieus, en betekent dit onder andere dat die gelooft dat Joden betere mensen zijn dan niet-Joden.

Hij is meerdere keren in Israël geweest en kan dus weten dat twintig procent van de Israëlische bevolking Arabisch is, en gelijke rechten heeft. Hij kan ook weten dat er weliswaar religieuze extremisten zijn in Israël – en dat er helaas een paar in de regering zitten – maar dat de meerderheid van de bevolking toch echt niet de neiging heeft een jihad tegen de buurlanden te beginnen.

Uit zijn verhaal blijkt wel weer duidelijk wat een godsgeschenk extremisten als Smotrich en Ben-Gvir zijn voor Israëlhaters. Alles wat zij zeggen, kan gretig toegeschreven worden aan de hele regering. Dat deze lieden überhaupt zetels kregen is natuurlijk al zorgelijk, en wijst op radicalisering in de Israëlische samenleving. Maar dat Netanyahu hen uit opportunisme in zijn kabinet haalde, is een schande voor het land en doet het imago van Israël veel schade.

Geschiedenis

Vervolgens gingen zowel Heertje als Nasr in op de geschiedenis van het conflict.

Helaas was ook die terugblik weer schrijnend eenzijdig. Niets over alle verdelingsplannen en vredesvoorstellen die er zijn geweest – die de Palestijnen allemaal afsloegen of saboteerden – nee, het ging alleen maar over het onrecht dat de Palestijnen is aangedaan, en hoe gemeen Israël wel niet is. Dit laatste geïllustreerd met uitspraken van Likoed-minister Avi Dichter, die ook behoorlijk extreem is, wat natuurlijk meteen ‘heel tekenend’ was voor de mentaliteit van alle Israëli’s.

Volgens Nasr is Israël gebouwd op de graven en restanten van een Palestijnse samenleving die floreerde. Later toonde Bar Laat natuurlijk de landkaarten die op Twitter ook vaak rondgaan en die enorm landverlies voor de Palestijnen suggereren. Wat Nasr er niet bij vertelde: er was nooit een al dan niet ‘florerende’ Palestijnse staat. Wat de Palestijnen op 6 oktober 2023 bezaten, was het grootste gebied dat ze ooit hadden.

Na deze verzonnen geschiedenis was het dan wel weer ironisch dat Nasr het had over de ‘nationale mythologie’ in Israël waarmee de Israëli’s hun daden tegen de Palestijnen zouden rechtvaardigen. “Ze willen ons niet, ze zijn het kwaad, ze bestaan niet, we moeten ze op hun knieën dwingen, we moeten hun ruggengraat breken-” dit ging zelfs Sophie blijkbaar te ver, want hier onderbrak zij hem.

De heren waren het wel roerend eens over de geschiedenis van Europees antisemitisme – wat hen veel beter uitkomt dan islamitische Jodenhaat – en dat het begrijpelijk was dat Joden een veilige plek wilden. Maar daarmee was het begrip voor de Joden wel klaar. Palestijnen staan hoger in hun slachtofferhiërarchie.

Selectief

Nasr: “Palestijnen willen een staat in dat gebied wat in ’67 tegen internationaal recht is veroverd. Dat moet teruggegeven worden volgens de VN, al sinds 1967.” Hier liet Nasr weg op wie die gebieden veroverd werden (Egypte en Jordanië, die nooit die gebieden aan de Palestijnen gaven) en dat Israël ze veroverde in een verdedigingsoorlog. Ook liet hij weg dat resolutie 242 naast terugtrekking van Israël een staking van de vijandelijkheden tegen Israël eiste. Blijkbaar tellen alleen de concessies die Israël zou moeten doen.

Vervolgens deed hij alsof de Palestijnen nooit meer gewild hebben dan dit gebied. Nasr: “Daar nemen Palestijnen genoegen mee, want ze willen een leven. Ze willen niet elke dag met politiek en met checkpoints en met uitroeiing geconfronteerd worden.” Hiermee negeerde Nasr al het religieuze fanatisme, de afgewezen vredesvoorstellen, de wens om Israël te vernietigen, en de vele aanslagen waar die checkpoints toch echt wel iets mee te maken hebben.

Demonisering van Israël

Het is te begrijpen dat Nasr fan is van de VN, want die is al decennia zo notoir anti-Israël dat dit kleine en tamelijk nette landje meer veroordelingen van de Algemene Vergadering over zich heen krijgt dan alle andere landen ter wereld bij elkaar. Maar Nasr haalde die resoluties aan om het Palestijnse standpunt te verklaren: “Ja, dan krijg je mensen aan beide zijden die zeggen: ik wil het hele gebied hebben.”

Natuurlijk. Die brave Palestijnen zijn pas gaan radicaliseren nadat die gemene Israëli’s hen ertoe gedreven hebben! De pogrom van Hebron in 1929? Dat was een gebbetje. De terreur in de jaren ’30? Ach, een paar relletjes. De honderden aanslagen en de oorlogen na 1947? Allemaal uitgelokt door Israël! Het moordzuchtige Handvest van Hamas? Schuld van Israël. De intifada’s? Verzet!

Joehoe! Sophie! Ben je daar nog? Moet je niet een beetje doorvragen? Misschien iets tegenspreken? Maar Sophie Hilbrand zat braaf mee te knikken, net als de rest van de tafel. En ook Heertje was bijna kruiperig onderdanig. Op 52.45 waagde hij het even om te zeggen dat er “aan de andere kant ook enorm tuig is,” maar een geërgerde blik van Nasr was genoeg om hem haastig te laten terugtrekken. Daar moest de discussie niet over gaan!

Hamas

Gelukkig waren Heertje en Nasr het helemaal eens over de Westbank – waar inderdaad schandelijke dingen gebeuren – en vervolgens kwam voor de eerste keer Hamas aan bod. Niet als product van decennia van giftige indoctrinatie en van de uitzichtloze situatie die de Palestijnen zeker ook aan de buurlanden te danken hebben, maar als creatie van Netanyahu.

Als je Heertje moet geloven is alles inderdaad niet ingewikkeld. Als Israël nu maar stopt en Netanyahu wegstuurt – die Hamas groot heeft gemaakt – dan komt alles goed. Dat Netanyahu gefaald heeft in zijn pogingen om Hamas decadent te maken en/of tegen Abbas uit te spelen, blijkt alweer een godsgeschenk voor Israëlhaters.

Tijd voor de preek

Na nog wat verontwaardiging over de kritiek van Netanyahu op de VN – hij noemde de VN een moeras van antisemitisme! – en wat verbroederend schimpen op de Nederlandse regering – die zijn alleen maar pro-Israël omdat ze anti-moslim zijn! – was het tijd voor de eindpreek van Nasr.

Wie zou geen traantje wegpinken bij dit ontroerende betoog? Nasr heeft de hele uitzending Palestijnse levens ver boven alle andere levens gesteld, maar u moet goed begrijpen dat het de Nederlandse regering is die discrimineert. Nog even een dosis antiracisme erin, en het collectezakje kan weer rondgaan in de linkse kerk. Giro 555 mag weer hoop koesteren.

Ombudsman

Persoonlijk denk ik dat ik toch maar weer eens een brief aan de Ombudsman ga schrijven. Veel werk heeft ze hier niet aan, ze kan gewoon de uitspraak over Ongehoord Nederland erbij pakken en hier en daar wat termen wijzigen. En misschien kunnen alle andere omroepen een gezamenlijke brief schrijven dat BNNVARA toch echt uit het bestel verwijderd moet worden?

Tenslotte tast al die onjuiste informatie en gebrekkige objectiviteit het vertrouwen in de publieke omroep aan.

 

U kunt Maaike van Charante steunen via repelsteeltje.backme.org

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.