Afgelopen week bleek dat minister Ollongren ‘niets voelt voor een algemeen verbod op gezichtsbedekkende kleding bij demonstraties.’ De Eerste Kamer had haar gevraagd te onderzoeken of zo’n verbod er moet komen. Ze heeft nu een rondgang gemaakt langs gemeenten en volgens haar vindt het overgrote deel het niet nodig. Ollongren sluit zich daarbij aan.

Iedereen die het ‘black block’ van Antifa wel eens heeft zien optrekken tijdens demonstraties, kan deze uitspraak alleen maar als wereldvreemd betitelen. Nog wereldvreemder wordt het als je leest met welke redenering dit standpunt wordt gerechtvaardigd: De gemeenten verwijzen daarbij bijvoorbeeld naar betogingen waarbij mensen om legitieme redenen hun geluid willen laten horen zonder hun identiteit prijs te geven. Als voorbeelden noemen ze sekswerkers die demonstreren voor betere werkomstandigheden en buitenlandse activisten die bij ambassades protesteren tegen buitenlandse mogendheden met een repressief regime.

Ja hoor. Gemaskerde demonstranten zijn kwetsbare mensen die moeten vrezen voor sociale uitsluiting of onderdrukking als ze herkenbaar in beeld komen. Antifa? Nooit van gehoord.

Goede en foute meningen

De gemeenten roepen precies wat in de D66-kraam te pas komt. Het feit dat we nog steeds benoemde burgemeesters hebben zal ook hier zijn vruchten afwerpen. Dit zijn de figuren die op het jaarlijks VNG-congres hard lachen over een aanslag op de Telegraaf of dapper hun handjes omhoog steken als gevraagd wordt of ze willen deugen tegen Trump. En nu hebben ze dus heel deugdzaam aangegeven dat gezichtsbedekking bij demonstraties niet hoeft, want: ‘sekswerkers en demonstranten tegen repressieve regimes’. Allemaal een klopje op hun hoofd van de minister, en de Antifa-olifant in de kamer kan verder genegeerd worden. Je moet er toch niet aan denken dat bijvoorbeeld Pegida ongestoord zou kunnen demonstreren…

Deze zelfde figuren zitten waarschijnlijk besmuikt te grijnzen als ‘foute’ politici milkshakes over zich heen krijgen. Dat valt volgens hen vast onder ludiek verzet. Nigel Farage? Gooi er maar een milkshake overheen, die man loopt de EU voor de voeten! Carl Benjamin? Die is van UKIP, dus een halve nazi! Tommy Robinson? Die is al lang geleden gebrandmerkt als nazi, dus zelfs als zijn verkiezingsbijeenkomst met stenen bekogeld wordt, kan dat bij dit gezelschap hooguit op lauwe belangstelling rekenen. Zoals Robert Bor al eens betoogde: de onderwereld en de bovenwereld marcheren samen op.

En Ollongren doet alsof haar neus bloedt. Het komt haar blijkbaar prima uit om te doen alsof Antifa absoluut geen gevaar is voor de openbare orde. Denkt de minister nu werkelijk dat we niet weten wat Antifa is? We weten heel goed dat zij degenen zijn die vanachter hun maskers oproepen om politici neer te schieten. Dat zij degenen zijn die als ware terroristen door steden trekken en een spoor van vernieling achter zich laten. En dat ze met allerlei crimineel gedrag wegkomen omdat ze dankzij die gezichtsbedekking niet geïdentificeerd kunnen worden. Maar Ollongren schijnt al dat geweld en vandalisme geen reden voor een verbod op anonimiteit te vinden.

Des te vreemder dat deze zelfde minister helemaal geen begrip heeft voor mensen die anonieme accounts aanmaken op internet, terwijl dit in veel gevallen wel degelijk mensen zijn die ‘om legitieme redenen hun geluid willen laten horen zonder hun identiteit prijs te geven.’  Deze anonieme accounts – die opgeschort kunnen worden zodra ze zelfs maar oproepen tot geweld – moeten volgens Ollongren verwijderd worden, maar anonieme demonstranten die herhaaldelijk geweld plegen, die moeten volgens deze minister beschermd worden. Blijkbaar hangt bescherming of vervolging bij deze minister niet af van criminele handelingen, maar van politieke overtuigingen. Maar ja. Het is geen geheim hoe Kajsa Ollongren over ‘foute’ meningen denkt.

Andy Ngo

Ik ben benieuwd wat al deze deugdzame politici vinden van de gebeurtenissen in Portland afgelopen weekend.
Andy Ngo, een homoseksuele journalist van Vietnamese afkomst (kijk eens hoeveel agency deze man heeft…) doet al een paar jaar verslag van de activiteiten van Antifa. Veel journalisten blijven bij voorkeur op veilige afstand of worden vriendjes met Antifa zodat ze kunnen doen alsof ze verslag doen, maar geen gevaar lopen door ongewenste zaken in beeld te brengen. Zo niet Andy. Hij provoceert niet, maar filmt gewoon en brengt kritisch verslag uit van wat er werkelijk gebeurt. En daar is Antifa niet blij mee, want Andy laat zien dat zij niet de dappere strijders tegen het fascisme zijn, maar eerder de fascisten die gewone burgers met geweld onderdrukken.

Zodoende werd Andy Ngo al eerder bedreigd, zijn adresgegevens werden online gezet, en hij werd al uitgescholden en lastig gevallen – zelfs met pepperspray bewerkt – tijdens eerdere demonstraties. Hij liet zich niet afschrikken en bleef rustig verslag doen van wat er gebeurde. Tot zaterdag 29 juni.
Andy werd omringd door een meute Antifa en toen hij niet reageerde op milkshakes die over hem heen werden gegooid, vielen de dappere ‘antifascisten’ hem aan. Zoals Quillette-redacteur Jonathan Kay het verwoordde: De Antifascisten zijn zulke helden. Hier is een video van hen terwijl ze vechten tegen witte heerschappij, fascisme en de patriarchale samenleving door met z’n allen Andy Ngo – een Vietnamees-Amerikaanse journalist van 1.62 m – te grazen te nemen. Dat zal de nazi’s duidelijk maken wie hier de baas is, nietwaar?

Andy Ngo werd naar het ziekenhuis gebracht met verwondingen aan zijn hoofd en de politie verklaarde dat de zogenaamd onschuldige milkshakes die over hem heen waren gegooid helemaal niet zo onschuldig waren. Deze ‘milkshakes’ bevatten sneldrogend cement, een stof die ernstige brandwonden kan veroorzaken. We zullen nog af moeten wachten hoe ernstig de verwondingen van Andy zijn, maar je zou zeggen dat er sowieso sprake is van mishandeling en dus strafbare feiten. Er is alleen een probleem. Net zoals de Antifa in Nederland en elders hebben ook deze geweldplegers weer gezorgd dat hun gezicht bedekt was. Hoe moet de politie ooit achterhalen wie de aanvallers waren?

En zo komen we weer terug bij minister Ollongren die vindt dat anonieme accounts verboden moeten worden, maar anonieme geweldplegers onaantastbaar moeten blijven.

Twee maten

Minister Ollongren meet met twee maten.

  • Mensen die de ‘juiste’ mening hebben, mogen blijkbaar anoniem vernielingen aanrichten en geweld plegen.
  • Mensen die de ‘verkeerde’ mening hebben, moeten geïntimideerd kunnen worden en mogen vooral niet onder pseudoniem vreedzaam met anderen in gesprek zijn.

Het is de vraag of het verhaal van Andy Ngo in de Nederlandse MSM aan de orde zal komen, maar de minister zou er veel van kunnen leren.
Ze zou bijvoorbeeld kunnen leren dat de activisten die onder de vlag van Antifa opereren absoluut geen bescherming verdienen. Ze zou kunnen ontdekken dat de zogenaamde antifascisten behoorlijk fascistische neigingen hebben, en dankzij hun gezichtsbedekking wegkomen met grof geweld en vandalisme. De minister zou zelfs kunnen leren dat gemaskerde betogers per definitie gewantrouwd moeten worden.

O, en voordat de minister begint over de excuustruzen waarmee ze haar standpunt probeert te rechtvaardigen: voor deze gevallen kan een gezagsdrager natuurlijk altijd een uitzondering maken. Daarvoor hoeven gewelddadige hooligans niet ontzien te worden.

Een ander belangrijk inzicht voor de minister zou kunnen zijn dat er niets mis is met mensen die onder pseudoniem gesprekken aangaan op de social media. Dat zij niet te vergelijken zijn met gemaskerde relschoppers die met geweld anderen hun mening opleggen. Minister Ollongren zou kunnen gaan beseffen dat het niet uit te leggen is om de zogenaamde ‘nepaccounts’ het zwijgen op te leggen en tegelijkertijd de echte misdadigers de bescherming van anonimiteit te gunnen.

Kortom: het verhaal van Andy Ngo kan voor de minister een waarschuwing zijn. Een appèl op haar gezonde verstand. Geef gemaskerde geweldplegers geen gelegenheid om ongestraft geweld te plegen, want dat eindigt met geweld en onderdrukking. Bescherm liever degenen die misschien wel vanwege geweld en onderdrukking hun toevlucht zoeken tot anonieme accounts.

Tenzij de minister natuurlijk een liefhebber is van geweld en onderdrukking.
Laten we hopen dat dit niet het geval is.

Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike (Repel) op Twitter.